Opiekunowie i wychowawcy – kojarzeni z czasem spędzonym w szkolnej ławie lub z kolonijnymi wyjazdami. Surowi lub liberalni, zapadający nam w pamięć ze względu na umiejętność stworzenia wyjątkowo dobrych relacji lub za sprawą nie do końca sprawiedliwych decyzji. Kim jest zatem wychowawca doskonały? Czy istnieje katalog cech, które mogą zadecydować o czyichś predyspozycjach do wykonywania tego niełatwego zawodu? Wiele zależy od umiejętności uruchomienia indywidualnego podejścia do każdej sytuacji dydaktycznej. Przed wyjątkowo złożonym zadaniem stają pedagodzy, którzy zdecydują się na pracę w ośrodkach i instytucjach opiekuńczo-wychowawczych. Do standardowych wyzwań edukacyjno-wychowawczych dołożyć muszą bowiem specyfikę pracy z osobami wymagającymi szczególnego podejścia ze względu na chorobę, trudną sytuację społeczną, materialną lub psychiczną. Do tak istotnej roli przygotowują się adepci, którzy wybrali studia na kierunku pedagogika – pedagogika opiekuńczo-wychowawcza.